วันพฤหัสบดีที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2557

จงอย่ากลัวที่จะ.....ทำสิ่งใหม่ๆ

 ★สำหรับใครหลายๆคนสาเหตุหนึ่งที่มักเกิดขึ้นกับการเริ่มทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งก็คงหลีกเลี่ยงสิ่งนี้ไปไม่ได้นั้นคือ"ความกลัว"
เมื่อพูดถึงความกลัวสิ่งๆหนึ่งที่สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกๆคนทุกเพศเเละทุกวัยต่างกันไปตามสถานการณ์นั้นๆเเต่ถ้าเราไม่กล้ามัวเเต่กังวล หรือลังเลใครมันจะไปรู้ว่าสิ่งที่อาจจะเกิดขึ้นในอนาคตนั้นมันอาจจะมากไปด้วยโอกาส ประสบการณ์ ตลอดจนความสำเร็จดังนั้นจงอย่ากลัวเลยเพราะอนาคตจะเป็นอย่างไรมันก็ถูกกำหนดไว้เเล้วอย่างน้อยเราก็ควรดีใจที่ได้ทำบางทีการเอาชนะความกลัวได้นั้นเเหละคือรางวัลของชีวิตเเล้วล่ะ


เคล็ดลับการเอาชนะความกลัว http://www.oknation.net/blog/print.php?id=844842

วันนี้มีเรื่องๆหนึ่งที่อยากจะให้ผู้อ่านได้ลองอ่านดู.......
ว่าด้วยเรื่องการเดินทางของปลาน้อยตัวหนึ่งในชื่อเรื่องว่า"นักเดินทางผู้ยิ่งใหญ่"จากหนังสือเรื่อง"เจ้าหงิญ"ของบินหลา สันกลาคีรีหนังสือดีๆเล่มหนึ่งที่จะทำให้ผู้อ่านได้เรียนรู้ประสบการณ์ทางอารมณ์ การเผชิญกับปัญหาและอุปสรรค การแสวงหาความหมายและความสุขของชีวิต แต่ด้วยความเขลา มนุษย์จึงดิ้นรนและหลงทางอยู่ในมายา ในที่สุด ผู้อ่านจะรับรู้ได้ว่าโลกของความเป็นจริงนั้น โลกมีหลากหลายทางเลือกที่จะไปสู่วิถีชีวิตที่เรียบง่ายและพอดี






ปลาน้อย นักเดินทางผู้ยิ่งใหญ่


“ตั้งแต่เกิดมาลูกปลาน้อยไม่เคยมีความฝันอื่นใดเลย นอกจาก ฝันที่จะเป็นนักเดินทางผู้ยิ่งใหญ่” 
และเมื่อถึงวัยที่คิดว่าพร้อม ลูกปลาน้อยก็เก็บสัมภาระที่คิดว่าจำเป็นเตรียมออกเดินทางในวันรุ่งขึ้น
ในคืนนั้น เข้านอนแต่นอนไม่หลับ กลับคิดตั้งคำถามแปลกๆ ให้ตัวเองตอบ
“กลัวไหมว่าอาจจะไม่ได้กลับมา?”
เท่าที่รู้โลกภายนอกมิได้มากมีเฉพาะสิ่งสวยงาม แต่ยังมากมายสิ่งร้ายการ
มีความดี มีความเลว มีผู้ใจดี และมีโจรใจร้าย
คำถามนั้นทำให้เขากังวลเล็กน้อย แต่พอรุ่งเช้า ความกังวลก็ปลาตไป 
กุ้งตัวหนึ่งที่เพิ่งดีดตัวผ่านไปนั่นเอง คือคำตอบ
ลูกปลาน้อยตระเวนหาเสื้อเกราะก็ทำให้ต้องเสียเวลาเล็กน้อย ลูกปลาน้อยจึงเลื่อนกำหนดเดินทางออกไปเป็นวันรุ่งขึ้น แต่ในคืนนั้นเขากลับคิดตั้งคำถามให้ตัวเองตอบ 
“กลัวไหมว่าจะไม่ได้กลับมา?”
คราวนี้เสียเวลาไปราวหนึ่งสัปดาห์กว่าปูตัวหนึ่งจะงุ่มง่ามผ่านมาบอกใบ้คำเฉลย 
ลูกปลาเพียรหาซื้อกระดองปูมาจนได้ แม้จะหนักอึ้งตอนยกขึ้นสวม แต่ไม่เป็นปัญหา 
แต่ก็นั่นเหละ เวลาก็เลยล่วงไปอีกเล็กน้อยและก็พร้อมไปจะไปอยู่แน่ๆแล้วเชียว ถ้าไม่เพราะคืนนั้น… การนอนไม่หลับกับคำถามเดิมๆ

เดือนต่อมา… 
ใครที่เคยรู้จักในนามลูกปลาน้อยเริ่มจำเขาไม่ได้ เพราะเมื่อมองมา อาภรณ์ตัวนอกสุดที่เห็นคือเกราะอันแกร่งประหนึ่งซีเมนต์ของฝาหอย..และกำหนดเดินทางถูกตั้งใหม่ เขาหวังว่าต่อไปนี้จะไม่มีคำถามเดิมๆ มากวนใจอีกแล้ว
ปีต่อมา… 
ลูกปลาน้อยในเกราะอ่อน เกราะอ่อนในเกราะเหล็ก เกราะเหล็กในเกราะปูน เกราะปูนในเกราะหิน อุปกรณ์เสริมความปลอดภัยล่าสุดของเขาคือกระดองเต่าดึกดำบรรพ์ เขาได้ความคิดอันสุดยอดปลอดภัยนี้ตอนเห็นเต่าตัวหนึ่งซึ่งยืนนิ่งราวอนุสาวรีย์ … พรุ่งนี้ฉันจะออกเดินทาง อย่าลืมว่าฉันคือนักเดินทางผู้ยิ่งใหญ่!! 

หลายปีต่อมา...

ที่มา: คัดลอกย่อจาก หนังสือวรรณกรรมยอดเยี่ยมแห่งอาเซียน ประจำปี 2548 เจ้าหงิญ ผู้แต่ง บินหลา สันกาลาคีรี ISBN: 978-974-02-0422-0

.....หากวันนี้คุณกลัวที่จะทำตามความฝัน
จงรับมือกับวันหน้าที่ความฝันนั้นจะไม่มีวันเกิดขึ้น.....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น